Οδοντική χειρουργική

Οι φρονιμίτες (σωφρονιστήρες) είναι τα τελευταία δόντια που βγαίνουν (ανατέλλουν) στο στόμα και  αυτό γίνετε συνήθως μετά το 18ο έτος της ηλικίας. Η ανατολή τους συνοδεύεται  από άλλοτε άλλα προβλήματα. Αν δεν υπάρχει χώρος τότε   μπορεί να μην ανατείλουν καθόλου, ή όπως λέγετε  να παραμένουν έγκλειστοι μέσα στο οστό της γνάθου ή ακόμα και να ανατείλουν μερικώς  οπότε καλούνται ημιέγκλειστοι.

Δύο είναι οι κύριες αιτίες αφαίρεσης ενός φρονιμήτη, η ύπαρξη περιστεφανίτιδας και οι ορθοδοντικοί λόγοι. Στην περίπτωση της περιστεφανίτιδας, ο φρονιμήτης αφαιρείται για να ανακουφιστεί ο ασθενής, αφού η περιστεφανίτιδα όσο περνά ο καιρός αποκτά χρόνια μορφή, με εξάρσεις και υφέσεις και συνεπώς ταλαιπωρεί συνεχώς τον ασθενή. Στην περίπτωση που η εξαγωγή γίνεται για ορθοδοντικό σκοπό, ο κύριος λόγος είναι η αυξημένη πίεση που ασκεί ο εκάστοτε φρονιμήτης (που έχει ανατείλει με λανθασμένη κλίση) στα μπροστινά του δόντια, με πιθανό αποτέλεσμα την στροφή ή τον συνωστισμό των δοντιών και συνεπώς την κακή λειτουργικά και αισθητικά διάταξη των δοντιών.

Εξαγωγή δοντιού είναι η χειρουργική μικροεπέμβαση που γίνεται στο στόμα και κατά την οποία αφαιρούμε ένα δόντι. Σήμερα, λόγω της μεγάλης  προόδου της οδοντιατρικής επιστήμης όπως και της σωστότερης  ενημέρωσης του πληθυσμού γύρω από την στοματική υγιεινή έχουμε σαν αποτέλεσμα να εξάγονται πολύ λιγότερα δόντια σε σχέση με το παρελθόν.

Η προχωρημένη περιοδοντίτιδα, τα ιδιαιτέρως κατεστραμμένα δόντια που δεν μπορούν να αποκατασταθούν, τα εκτεταμένα κατάγματα των δοντιών, τα έγκλειστα ή ημιέγκλειστα   δόντια είναι κάποιες από τις ενδείξεις για εξαγωγή δοντιών.

Υπάρχουν περιπτώσεις που είναι δυνατόν κατά την διενέργεια μιας εξαγωγής να ακολουθήσει κάταγμα της ρίζας του εν λόγω δοντιού στο φατνίο οπότε ο οδοντίατρος είναι αναγκασμένος να προχωρήσει στη λεγόμενη χειρουργική εξαγωγή.  Τότε γίνεται τομή στα ούλα ώστε να αποκαλυφθεί το τμήμα της ρίζας του δοντιού που έχει σπάσει, γίνεται η αφαίρεση και στη συνέχεια το τραύμα ράβεται.

Η ουλεκτομή είναι μία απλή σχετικά χειρουργική επέμβαση του περιοδοντίου. Συνήθως περιλαμβάνει την αφαίρεση μικρού τμήματος των ούλων που περιβάλλουν ένα ή περισσότερα δόντια. Γίνεται στις περιπτώσεις που κρίνει ο γιατρός ότι θα πρέπει να αφαιρεθούν ιστοί ούλων που πάσχουν ή για τη σωστή έδραση μιας ακίνητης προσθετικής εργασίας (γέφυρας ή στεφάνης) ή ακόμη και για τη βελτίωση της αισθητικής εικόνας του ασθενούς.

Η Ακρορριζεκτομή είναι μία μικρή χειρουργική επέμβαση που έχει σαν σκοπό  την αφαίρεση  βλάβης που προσβάλλει το άκρο της ρίζας ενός δοντιού. Με αυτήν αποκαλύπτουμε και κόβουμε το άκρο της ρίζας ενός δοντιού με ταυτόχρονη αφαίρεση των γύρω παθολογικών ιστών και έμφραξη του εναπομείναντος τρήματος με ειδικό εμφρακτικό υλικό. Πραγματοποιείται σε δόντια που παρουσιάζουν επίμονη φλεγμονή, ακόμη και μετά από ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση) τους, λόγω παραμονής ζωντανών μικροβιακών υπολειμμάτων ή σε δόντια με επίμονη παρουσία κύστης στο άκρο τους.

Πολλές τέτοιες φλεγμονώδεις βλάβες μπορούν να αντιμετωπιστούν και συντηρητικά, με συνδυασμό  ενδοδοντικής θεραπείας όταν είναι σε αρχικά στάδια. Όταν όμως η αλλοίωση  είναι σαφώς διαμορφωμένη τότε η επέμβαση κρίνεται απαραίτητη.